Τον Δεκέμβριο του 2011 δηλώσαμε στον ιδιοκτήτη των Metropolis Ανδρέα Κουρή ότι στο δρόμο και στα δικαστήρια θα μας βρίσκει συνέχεια μπροστά του. Ανυποχώρητοι και αποφασισμένοι εξακολουθούμε να τηρούμε αυτήν την υπόσχεση διεκδικώντας τους μισθούς και τις αποζημιώσεις μας μέχρι και σήμερα. Έτσι, δυο χρόνια και πλέον μετά, την Τρίτη 11 Μαρτίου 2014, πιστοί στο ραντεβού μας πραγματοποιήσαμε μια ακόμη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το σκυλομάγαζο που ο Ανδρέας Κουρής, ιδιοκτήτης του MAD TV διοργάνωσε για δεύτερη χρονιά τον ελληνικό τελικό της Eurovision. Μια διοργάνωση που παραχωρήθηκε και φέτος απευθείας και με αδιαφανείς διαδικασίες από την Δημόσιας Τηλεόρασης στον Ανδρέα Κουρή.
Οι συγκεντρωμένοι απολυμένοι των Metropolis με την στήριξη πρωτοβάθμιων σωματείων, συνελεύσεων γειτονιάς και συλλογικοτήτων παραμείναμε στο χώρο της φιέστας για περίπου δύο ώρες και παρά το τσουχτερό κρύο. Για ακόμα μια φορά, δυσανάλογα και υπερβολικά μεγάλος αριθμός αστυνομικών δυνάμεων των ΜΑΤ, ως προς τον χαρακτήρα της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας, κλήθηκε να «προστατεύσει» τον Ανδρέα Κουρή, γεννώντας και πάλι την απορία ποιοι φυλάνε ποιόν και από ποιους. Διότι, καταντάει γελοίο, αντιφατικό και συνάμα εξοργιστικό να προστατεύεται ένας επώνυμος μεγαλοεπιχειρηματίας που παραβιάζει τον ακρογωνιαίο λίθο της μισθωτής εργασίας στον οποίο προβλέπεται ακόμη η… καταβολή δεδουλευμένων.
Το βράδυ της Τρίτης βιώσαμε και πάλι την βαθιά ταξική διαφορά που υπάρχει μεταξύ δύο παράλληλων κόσμων. Μια διαφορά που είναι ξεκάθαρη κάθε φορά που συναντιούνται. Από τη μια ο γυαλιστερός κόσμος της show “MAD” biz με tους trendy καταναλωτές της προκάτ διασκέδασης, που αποφεύγουν να κοιτάξουν στα μάτια, τους απολυμένους διαδηλωτές και από την άλλη ο κόσμος των εργαζόμενων, των απλήρωτων, των ανέργων που διαδηλώνουν για τα δεδουλευμένα που τους οφείλονται. Ένας κόσμος αποκλεισμένος από τη δημοσιότητα και τα κυρίαρχα media, περικυκλωμένος από αστυνομικές δυνάμεις και επιτηρούμενος από άνδρες εταιρείας security, πίσω από κάγκελα που προστάτευαν την είσοδο θυμίζοντας οχυρωματικά έργα.
Κι όμως, ο κοινός παρανομαστής αυτών των δυο κόσμων ήταν ο Ανδρέας Κουρής. Από τη μια ως πετυχημένος ιδιοκτήτης του ομίλου MAD, ως αξιόπιστος επιχειρηματίας που «τσιμπάει» διαφημίσεις και χορηγίες και ως δημιουργός και προαγωγός της ιλουστρασιόν διασκέδασης στα χρόνια της κρίσης, άξιος να του παραχωρηθεί η διοργάνωση του πανηγυριού της Eurovision. Και από την άλλη ως αποτυχημένος επιχειρηματίας που βούλιαξε την αλυσίδα καταστημάτων Metropolis βάζοντας φέσια σε τράπεζες και εταιρείες, ως μεγαλοοφειλέτης του Δημοσίου και ως εργοδότης που θεωρεί ότι μπορεί να απολύει δίχως να πληρώνει κρυμμένος πίσω από μια Ανώνυμη Εταιρεία και προστατευόμενος από ισχυρές «πλάτες».