Αρχική σελίδα

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Πόσο απέχει η νίκη από την ήττα? Ή το πικρό ημερολόγιο του Metropolis (Tromopolis)

Όταν την άνοιξη του 2010 φτάσαμε να χαμογελάμε για την υποτιθέμενη νίκη των εργαζομένων ενάντια στα σχέδια του κ. Κουρή για 4ήμερη εργασία, κανείς δεν φανταζόταν πόσο γρήγορα θα έφτανε η κατάσταση στο σημείο που είναι σήμερα.
Τότε ήταν η συσπείρωση των εργαζομένων που απέτρεψε τα απαράδεκτα εργοδοτικά σχέδια. Ήταν η μαζική αντίδραση που αιφνιδίασε την διεύθυνση του Metropolis. Η μαζική συμμετοχή στην απεργία που τους έκοψε την φόρα. Η παρ’ ολίγο δημιουργία σωματείου που φόβισε αλλά και έκανε τον Κουρή και τους βοηθούς του σοφότερους, προσεχτικότερους, μεθοδικότερους. Μετά την φαινομενική υποχώρηση του, ξεκίνησε μια πιο μελετημένη προσπάθεια χειραγώγησης του προσωπικού του και διέλυσε εντέχνως τις όποιες κινήσεις συσπείρωσης και συλλογικότητας.
Σε μια στιγμή που η άλλοτε πανίσχυρη αλυσίδα Metropolis, έχει μείνει με τα μισά μαγαζιά, που βλέπει τον τζίρο της να πέφτει ασταμάτητα και με τους προμηθευτές της να την δαγκώνουν, μετά από σειρά επιχειρηματικών λαθών, το μόνο που κάνει είναι να επιτίθεται με σαδιστική μανία στο προσωπικό της.
Απολύει. Καθυστερεί σε μόνιμη βάση την πληρωμή δεδουλευμένων. Αναγκάζει σε υπερωριακή εργασία χωρίς να την πληρώνει. Εκφοβίζει και προτρέπει σε παραίτηση με την απειλή της πτώχευσης. Τρομοκρατεί. Διχάζει. Με απόψεις όπως, το 8ωρο είναι 9.00 με 19.00, επιτίθεται σε ανθρώπους που δουλεύουν σε αυτήν την επιχείρηση για περισσότερα από 10 χρόνια, ανθρώπους που βοήθησαν να γίνει το metropolis από μαγαζί με τουριστικά στην αλυσίδα που όλοι ξέρουμε  με μόνη απολαβή το βασικό μισθό.
Και αφού τ’ αφεντικά πήραν φόρα δεν τους σταματάει τίποτα. Ενόψει της γενικής απεργίας απειλούν με δυσμενή μετακίνηση στο κατάστημα του αεροδρομίου όποιου απεργήσει. Αναζητεί απεργοσπάστες για το κατάστημα του Πειραιά που θα απεργήσει εξ’ ολοκλήρου.
Και ακόμα δεν τα έχουμε δει όλα τα «όπλα»… του αφεντικού.
Συνάδελφε, όσο σκύβεις τόσο στρώνεις σβέρκο. Τρόμαξέ τους, το έχεις ξανακάνει. Δεν έχουν δικαίωμα στην αξιοπρέπεια σου. Δεν τα φάγαμε και δεν τα τρώμε μαζί!!!!!!!!
Γενική απεργία 23. 2.2011.

metropolis - tromopolis

Πόσο απέχει η νίκη από την ήττα;
ή
το πικρό ημερολόγιο των Metropolis (Tromopolis)

Όταν τον Μάρτιο του 2010 φτάσαμε να χαμογελάμε για την υποτιθέμενη νίκη των εργαζομένων ενάντια στα σχέδια του Ανδρέα Κουρή για 4ήμερη εργασία, κανείς δεν φανταζόταν πόσο γρήγορα θα έφτανε η κατάσταση στο σημείο που είναι σήμερα.

Τότε ήταν η συσπείρωση των εργαζομένων που απέτρεψε τα απαράδεκτα εργοδοτικά σχέδια. Ήταν η μαζική αντίδραση που αιφνιδίασε την διεύθυνση των Metropolis. Η μαζική συμμετοχή στην απεργία που τους έκοψε την φόρα. Η παρ’ ολίγο δημιουργία Σωματείου που φόβισε αλλά και έκανε τον Κουρή και τους βοηθούς του σοφότερους, προσεχτικότερους, μεθοδικότερους. Μετά την φαινομενική υποχώρηση του, ξεκίνησε μια πιο μελετημένη προσπάθεια χειραγώγησης του προσωπικού του και διέλυσε εντέχνως τις όποιες κινήσεις συσπείρωσης και συλλογικότητας.

Σε μια στιγμή που η άλλοτε πανίσχυρη αλυσίδα Metropolis, έχει μείνει με τα μισά μαγαζιά, που βλέπει τον τζίρο της να πέφτει ασταμάτητα και με τους προμηθευτές της να την δαγκώνουν, μετά από σειρά επιχειρηματικών λαθών, το μόνο που κάνει είναι να επιτίθεται με σαδιστική μανία στο προσωπικό της.