Αρχική σελίδα

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Metropolis : Θα τρέξουμε όλοι μαζί ή θα μας τρέξει όλους ο Κουρής ;

Λουκέτο σε 7 μαγαζιά, ομαδικές απολύσεις που κορυφώθηκαν το καλοκαίρι συνοδευόμενες από επιλεκτικές μη καταβολές των αποζημιώσεων και διόγκωση των χρονικών καθυστερήσεων στην καταβολή των μισθών συνθέτουν την κατάσταση που επικρατεί στην αλυσίδα καταστημάτων METROPOLIS του Ανδρέα Κουρή (του MAD).

Μια κατάσταση που, μέσα στις συνθήκες ανασφάλειας και τρομοκρατίας που καλλιεργεί η εργοδοσία, μας έχει οδηγήσει ως εργαζόμενους σε απόγνωση μα και θυμό, αφού γνωρίζουμε ότι αναμένεται να αποκορυφωθεί, δεδομένου ότι η επιχείρηση έχει μπει ήδη στο «άρθρο 99» και όλες οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Ανδρέας Κουρής την κατευθύνει προς τον αφανισμό αφήνοντας πίσω του τεράστια χρέη προς τους πάντες.

Τον Αύγουστο η επιχείρηση προχώρησε σε 19 απολύσεις ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό σε 38 από τα μέσα Ιουνίου μέχρι σήμερα. Παρ’ όλο που οι περισσότερες απολύσεις παρουσιάστηκαν από τους διευθύνοντες της επιχείρησης ως «οικειοθελείς» (κάτι που δεν ισχύει, αφού οι συνάδελφοι εξαναγκάστηκαν σε αυτές, πιστεύοντας ότι έτσι θα σώσουν τις αποζημιώσεις τους καθώς έβλεπαν την κατάσταση), κάποιες από αυτές ήταν απόλυτα εκδικητικές, καθώς εκδιώχθηκαν και εργαζόμενοι που αντιτάχθηκαν ανοιχτά ή με τη στάση τους απέναντι στην αντεργατική τακτική της εργοδοσίας.

Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

Νέες απολύσεις στα Metropolis του Κουρή

Σε  ομαδικές απολύσεις προχωρά πλέον ο ιδιοκτήτης των καταστημάτων Metropolis αφού χθες Παρασκευή (12/8) πραγματοποιήθηκαν ακόμη τρείς, ανεβάζοντας έτσι τον αριθμό των απολυμένων σε 19 από τα μέσα Ιουνίου μέχρι σήμερα.

Η σφαγή των εργαζομένων συνεχίζεται καταμεσής του Αυγούστου κατά τον οποίο έχουν απολυθεί 8 εργαζόμενοι και όλα δείχνουν ότι θα  εξακολουθήσουν καθ’ όλη τη διάρκεια του μήνα κατά τον οποίο, επιπλέον, αναμένεται να ανακοινωθεί και επίσημα το λουκέτο στο κατάστημα της Κηφισιάς όπου απασχολούνται 7 εργαζόμενοι.

Δεδομένου ότι ο Ανδρέας Κουρής ξεπερνά πλέον το όριο των απολύσεων που του επιτρέπει ο νόμος (4 ή 5% το μήνα, ανάλογα με τον αριθμό των απασχολούμενων στην κάθε επιχείρηση), είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα βρεθεί αντιμέτωπος με καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας για την παραβίασή του.

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

Πογκρόμ απολύσεων στα καταστήματα Metropolis από τον Κουρή

Σε  γενοκτονία των εργαζομένων φαίνεται ότι προχωράει o ιδιοκτήτης των καταστημάτων Metropolis, Ανδρέας Κουρής. Στις 80 απολύσεις που πραγματοποιήθηκαν μέσα σε δύο χρόνια (μέχρι το Δεκέμβριο του 2010), σε σύνολο περίπου 220 εργαζομένων, έρχονται να προστεθούν επιπλέον 16 που πραγματοποιήθηκαν από τα μέσα Ιουνίου μέχρι σήμερα.

Η εξόντωση των εργαζομένων αναμένεται να συνεχιστεί μέσα στο προσεχές διάστημα, ξεπερνώντας ακόμη και το όριο που επιτρέπει ο σχετικός αντεργατικός νόμος, με αποτέλεσμα μέσα σε ελάχιστους μήνες ο αριθμός των απολυμένων να ισοφαρίσει σχεδόν αυτόν που πραγματοποιήθηκε μέσα σε δύο χρόνια.

Μέχρι αυτή τη στιγμή - και πάντα στο όνομα της «εξυγίανσης» της επιχείρησης - η εργοδοσία προχωράει μεθοδικά στη συρρίκνωση του εργατικού δυναμικού όσο και σε αυτή των καταστημάτων της. Σε αυτά τα πλαίσια έχει μπει λουκέτο μέσα στο 2010 σε τέσσερα καταστήματα (Κολωνάκι, Γλυφάδα, Κρήτη, Πανεπιστημίου 64) και στο αμέσως επόμενο διάστημα, σύμφωνα με την έντονη φημολογία που διοχετεύεται από τη διεύθυνση, αναμένεται να συμβεί το ίδιο σε ακόμη τρία ή τέσσερα καταστήματα με πρώτο αυτό της Κηφισιάς και επόμενο αυτό του Πειραιά.

Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Kάλεσμα στη συνέλευση των εργαζομένων και στη γενική απεργία


Στα λέμε τώρα για να μη λες μετά ότι δεν τά 'ξερες

Συνάδελφε-Συναδέλφισσα,

Νομίζεις ότι ο κατήφορος που έχουμε πάρει στο εργασιακό περιβάλλον μας θα έχει σύντομα τέλος και θα μετατραπεί σε ανήφορο; Νομίζεις ότι το αφεντικό και οι μανατζαρέοι που μας έχει κουβαλήσει, ως δια μαγείας θα μας λυπηθούν και θα αρχίσουν να μας δίνουν αυτά που αξίζουμε; Αν τα νομίζεις αυτά θα δυσκολευτείς πολύ να τα στηρίξεις στην πραγματικότητα. Αν πάλι όχι, μπαίνει το ερώτημα: και τι κάνεις για όλα αυτά (εκτός από το να γκρινιάζεις);

Εμείς που γράφουμε αυτό το κείμενο πιστεύουμε ότι το αφεντικό έχει ακόμα πολλά όπλα στη διάθεσή του. Κάποια τα χρησιμοποιεί ήδη. Τα υπόλοιπα, όσο μας βρίσκει μπόσικους, είναι θέμα χρόνου να τα ρίξει στο τραπέζι.

Ήδη, τη στιγμή που μιλάμε καταστρατηγεί βασικά εργασιακά μας δικαιώματα. Η μη καταβολή των αναδρομικών που μας χρωστάει από τις αυξήσεις των περασμένων ετών και η μη έγκαιρη καταβολή του επιδόματος αδείας φαντάζουν λεπτομέρειες μπροστά στη γενικότερη κατάσταση.

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Kάλεσμα για συνάντηση των εργαζομένων στα Μetropolis

Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες,Εδώ και ένα χρόνο βρίσκεται σε εξέλιξη μια πολύπλευρη επίθεση από τη νέα εργοδοσία των καταστημάτων METROPOLIS, έπειτα από την εξαγορά τους από τον μεγαλοεπιχειρηματία Ανδρέα Κουρή.

 Αρχικά, με την προσπάθεια καθιέρωσης υποχρεωτικής 4ήμερης εργασίας με αντίστοιχη μείωση των μισθών, στη συνέχεια με δεκάδες απολύσεις που συρρίκνωσαν τον αριθμό των εργαζομένων τουλάχιστον κατά ένα τέταρτο, με το λουκέτο σε έξι καταστήματα και τελευταία με τη συνεχή και ολοένα μεγαλύτερη καθυστέρηση της καταβολή των μισθών.

 Τα αποτελέσματα αυτής της κατάστασης είναι σε όλους γνωστά. Η μείωση του προσωπικού είναι αισθητή σχεδόν σε όλα τα τμήματα των καταστημάτων και οι εργασιακές συνθήκες κάθε μέρα που περνά γίνονται ακόμη χειρότερες. Επιπλέον, οι όλο και μεγαλύτερες καθυστερήσεις στην καταβολή των δεδουλευμένων δυσχεραίνουν την επιβίωσή των εργαζομένων.

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Κάλεσμα για ΛΕΥΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ στα καταστήματα METROPOLIS


Σε καζάνι που βράζει έχει μετατραπεί  η αλυσίδα των καταστημάτων Metropolis έπειτα από τη συστηματική καταλήστευση των εργαζομένων, αρχικά με τη μέθοδο της μεθοδικής καθυστέρησης καταβολής των δεδουλευμένων που ξεκίνησε από τον περασμένο Ιούλιο και, πλέον, με τη μη καταβολή του μισθού του Φεβρουαρίου.

Πρόκειται για το αποκορύφωμα της εργοδοτικής τακτικής της νέας ιδιοκτησίας των άλλοτε κραταιών καταστημάτων Metropolis, του Ανδρέα Κουρή του ομίλου MAD (και πλειάδας άλλων εταιρειών), υιού του ιδιοκτήτη της εφημερίδας «Παρόν», Μάκη Κουρή, και ανιψιού του Γιώργου Κουρή ιδιοκτήτη της «Αυριανής» και μεγαλομετόχου του τηλεοπτικού σταθμού «ALTER».

Είχαν προηγηθεί η απόπειρα μονομερούς καθιέρωσης υποχρεωτικής 4ήμερης εργασίας με αντίστοιχη μείωση των μισθών που έπεσε στο κενό, περίπου 70 απολύσεις, το λουκέτο σε έξι καταστήματα, οι συστηματικές απειλές και η τρομοκρατία απέναντι στους εργαζόμενους.

Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα ακολουθήθηκαν ποικιλότροπες τακτικές άλλοτε για να κατευναστεί η οργή των εργαζομένων και άλλοτε για να επιβληθεί η εργοδοτική αυθαιρεσία.

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Metropolis – Tromopolis Νο2

Tο πικρό ημερολόγιο των Metropolis– TromopolisΝο2
Παύση πληρωμών

Αρχές ’90 ξεκινάει να χτίζεται η γνωστή αλυσίδα καταστημάτων μουσικής Metropolis. Μέσα σε δέκα χρόνια καταφέρνουν να κυβερνούν το λιανικό εμπόριο της μουσικής. Στο σχεδόν μονοπωλιακό καθεστώς που επιβάλουν τα Metropolis, δισκάδικα μικρά και μεγάλα, συνοικιακά και ιστορικά κλείνουν. Μεγάλες εταιρείες ταπεινώνονται και ελέγχονται λειτουργώντας πολλές φορές ως παραρτήματα του Metropolis,και μικρές εταιρείες κλείνουν χωρίς καμία αξιοπρέπεια. Επώνυμες αλυσίδες καταστημάτων, συνεταιρισμοί, αλλά και σύλλογοι δισκοπωλών που προσπαθούν να αντισταθούν αποδυναμώνονται και καταστρέφονται με την αρωγή και των δισκογραφικών εταιρειών.

Το μυστικό της επιτυχίας βρίσκεται πίσω από τις τολμηρές για την εποχή επιχειρηματικές κινήσεις των τότε ιδιοκτήτων Αφων Τοπιντζή, την επιθετική πολιτική τους, την τεράστια οικονομική επιφάνεια που απέκτησαν σύντομα (δίνοντάς τους σημαντικό πλεονέκτημα στον έλεγχο της δισκογραφικής αγοράς αφού οι επιταγές τους ήταν το πιο σίγουρο χαρτί της αγοράς) και την ιδιόρρυθμη κατά πολλούς διαχείριση του προσωπικού τους. Βλέποντας οι τότε ιδιοκτήτες την αγάπη των υπαλλήλων τους για την μουσική, την όρεξή τους να δουλέψουν στο μουσικό χώρο, τις τολμηρές και πρωτότυπες ιδέες τους, τους αντάμειψαν πλουσιοπάροχα(!) με απόλυτη ελευθερία κινήσεων. Μέσα στο παράδοξο αυτό εργασιακό καθεστώς -που δεν διδάσκεται πουθενά- όλα δούλευαν ρολόι. Από μισθούς βέβαια μεγάλη πείνα, το βασικό, με πολύ λίγες εξαιρέσεις. Ακόμα και τα στελέχη δεν πήραν ποτέ μισθούς που έπαιζαν σε αντίστοιχες σε μέγεθος αλυσίδες της πιάτσας. Και παρόλο που τα αφεντικά πλουτίζανε με εξωφρενικούς ρυθμούς, οι υπάλληλοι μένανε με το βασικό μισθό. Με μοναδικό αντάλλαγμα την ευκαιρία να δουλεύουν στο χώρο της μουσικής που τόσο αγαπούσαν. Κάποιοι από αυτούς δώσανε ψυχή και σώμα στην ατελείωτη απληστία των Τοπιτζήδων χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Δεν είναι λίγες οι φορές που υπάλληλοι δούλευαν 16 ώρες ή δέχονταν τηλεφωνήματα από τα αφεντικά 2.00 το βράδυ.

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Πόσο απέχει η νίκη από την ήττα? Ή το πικρό ημερολόγιο του Metropolis (Tromopolis)

Όταν την άνοιξη του 2010 φτάσαμε να χαμογελάμε για την υποτιθέμενη νίκη των εργαζομένων ενάντια στα σχέδια του κ. Κουρή για 4ήμερη εργασία, κανείς δεν φανταζόταν πόσο γρήγορα θα έφτανε η κατάσταση στο σημείο που είναι σήμερα.
Τότε ήταν η συσπείρωση των εργαζομένων που απέτρεψε τα απαράδεκτα εργοδοτικά σχέδια. Ήταν η μαζική αντίδραση που αιφνιδίασε την διεύθυνση του Metropolis. Η μαζική συμμετοχή στην απεργία που τους έκοψε την φόρα. Η παρ’ ολίγο δημιουργία σωματείου που φόβισε αλλά και έκανε τον Κουρή και τους βοηθούς του σοφότερους, προσεχτικότερους, μεθοδικότερους. Μετά την φαινομενική υποχώρηση του, ξεκίνησε μια πιο μελετημένη προσπάθεια χειραγώγησης του προσωπικού του και διέλυσε εντέχνως τις όποιες κινήσεις συσπείρωσης και συλλογικότητας.
Σε μια στιγμή που η άλλοτε πανίσχυρη αλυσίδα Metropolis, έχει μείνει με τα μισά μαγαζιά, που βλέπει τον τζίρο της να πέφτει ασταμάτητα και με τους προμηθευτές της να την δαγκώνουν, μετά από σειρά επιχειρηματικών λαθών, το μόνο που κάνει είναι να επιτίθεται με σαδιστική μανία στο προσωπικό της.
Απολύει. Καθυστερεί σε μόνιμη βάση την πληρωμή δεδουλευμένων. Αναγκάζει σε υπερωριακή εργασία χωρίς να την πληρώνει. Εκφοβίζει και προτρέπει σε παραίτηση με την απειλή της πτώχευσης. Τρομοκρατεί. Διχάζει. Με απόψεις όπως, το 8ωρο είναι 9.00 με 19.00, επιτίθεται σε ανθρώπους που δουλεύουν σε αυτήν την επιχείρηση για περισσότερα από 10 χρόνια, ανθρώπους που βοήθησαν να γίνει το metropolis από μαγαζί με τουριστικά στην αλυσίδα που όλοι ξέρουμε  με μόνη απολαβή το βασικό μισθό.
Και αφού τ’ αφεντικά πήραν φόρα δεν τους σταματάει τίποτα. Ενόψει της γενικής απεργίας απειλούν με δυσμενή μετακίνηση στο κατάστημα του αεροδρομίου όποιου απεργήσει. Αναζητεί απεργοσπάστες για το κατάστημα του Πειραιά που θα απεργήσει εξ’ ολοκλήρου.
Και ακόμα δεν τα έχουμε δει όλα τα «όπλα»… του αφεντικού.
Συνάδελφε, όσο σκύβεις τόσο στρώνεις σβέρκο. Τρόμαξέ τους, το έχεις ξανακάνει. Δεν έχουν δικαίωμα στην αξιοπρέπεια σου. Δεν τα φάγαμε και δεν τα τρώμε μαζί!!!!!!!!
Γενική απεργία 23. 2.2011.

metropolis - tromopolis

Πόσο απέχει η νίκη από την ήττα;
ή
το πικρό ημερολόγιο των Metropolis (Tromopolis)

Όταν τον Μάρτιο του 2010 φτάσαμε να χαμογελάμε για την υποτιθέμενη νίκη των εργαζομένων ενάντια στα σχέδια του Ανδρέα Κουρή για 4ήμερη εργασία, κανείς δεν φανταζόταν πόσο γρήγορα θα έφτανε η κατάσταση στο σημείο που είναι σήμερα.

Τότε ήταν η συσπείρωση των εργαζομένων που απέτρεψε τα απαράδεκτα εργοδοτικά σχέδια. Ήταν η μαζική αντίδραση που αιφνιδίασε την διεύθυνση των Metropolis. Η μαζική συμμετοχή στην απεργία που τους έκοψε την φόρα. Η παρ’ ολίγο δημιουργία Σωματείου που φόβισε αλλά και έκανε τον Κουρή και τους βοηθούς του σοφότερους, προσεχτικότερους, μεθοδικότερους. Μετά την φαινομενική υποχώρηση του, ξεκίνησε μια πιο μελετημένη προσπάθεια χειραγώγησης του προσωπικού του και διέλυσε εντέχνως τις όποιες κινήσεις συσπείρωσης και συλλογικότητας.

Σε μια στιγμή που η άλλοτε πανίσχυρη αλυσίδα Metropolis, έχει μείνει με τα μισά μαγαζιά, που βλέπει τον τζίρο της να πέφτει ασταμάτητα και με τους προμηθευτές της να την δαγκώνουν, μετά από σειρά επιχειρηματικών λαθών, το μόνο που κάνει είναι να επιτίθεται με σαδιστική μανία στο προσωπικό της.