+ κάλεσμα σε συζήτηση απολογισμού και συνέχισης των
σχετικών δράσεων [Παρ.11/1]
Η Κυριακή 30 Δεκέμβρη 2012
αποτέλεσε ένα σημαντικό σταθμό τόσο στην πολυμέτωπη επίθεση που δεχόμαστε από
τους «από πάνω», όσο και του συνολικού αγώνα μας για την ανάσχεση αυτής της
επίθεσης, για τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας.
Η κυβέρνηση με υπουργική απόφαση έρχεται
να καταργήσει την κυριακάτικη αργία με τα καταστήματα να είναι ανοιχτά
και για δεύτερη Κυριακή εντός του έτους, ανακοινώνοντας παράλληλα ότι θα
θεσμοθετήσει στη συνέχεια το άνοιγμα τους για 7 Κυριακές ή και για όλες τις
Κυριακές το χρόνο.
Από την πλευρά μας, ως σωματείο
κατανοώντας την κρισιμότητα του ζητήματος από τη μία και έχοντας από την άλλη
βιώσει κάποιες σχετικές εμπειρίες από παλιότερες κινήσεις «απελευθέρωσης» του
ωραρίου και λειτουργίας των καταστημάτων για μια δεύτερη Κυριακή εντός του
Δεκέμβρη κινηθήκαμε άμεσα και δυναμικά.
Προσπαθήσαμε να ανοίξουμε και πάλι το
ζήτημα στον κλάδο μας τονίζοντας την υποκρισία αυτών που παίρνουν
τέτοια μέτρα (στο όνομα της «τόνωσης της αγοράς», δήθεν επειδή «δε μας φτάνει ο
χρόνος για ψώνια»). Αποκαλύπτοντας, παράλληλα, και την πραγματική τους στόχευση
να εντείνουν ακόμα περισσότερο τους όρους εκμετάλλευσής μας προς όφελος της
κερδοφορίας του κεφαλαίου, με αποτέλεσμα να καθορίζεται συνολικά η ζωή μας από
τις ανάγκες της αγοράς, και προκειμένου να ξαναμοιραστεί η αγορά με το κλείσιμο
μικρών επιχειρήσεων και την συγκέντρωση του τζίρου σε λιγότερα χέρια. Επίσης,
από την αρχή κάναμε σαφές ότι θα προχωρήσουμε σε απεργία και αγωνιστικές
κινητοποιήσεις.
Παράλληλα, με τις όποιες δυνάμεις μας και μέσα
από την κινητοποίησή μας συμβάλλαμε στο γίνει η αντίσταση στο μέτρο αυτό
υπόθεση όλων των εργαζομένων στο εμπόριο. Κάτι και που τελικά
επιτεύχθηκε σε ένα μικρό βαθμό με την κήρυξη της απεργίας από την Ο.Ι.Υ.Ε. που
είχε ισχύ σε όλα τα εμπορικά καταστήματα σε πανελλαδικό επίπεδο.
Τέλος, καταδεικνύοντας από τη μία το ότι ένα
τέτοιο μέτρο αφορά συνολικά τον κόσμο της εργασίας και όχι μόνο τους
εμποροϋπάλληλους και τονίζοντας από την άλλη την αναγκαιότητα της σύνδεσης όλων
των αντιστάσεων των “από κάτω”, επιχειρήσαμε ο αγώνας ενάντια στην
κατάργηση της κυριακάτικης αργίας να γίνει υπόθεση όλου του κόσμου του
αγώνα. Κι έτσι απευθυνθήκαμε για αγωνιστική σύμπραξη και σε άλλα
εργατικά σωματεία, εργατικές ομάδες, συλλογικότητες ανέργων, συνελεύσεις
γειτονιών και διάφορά άλλα εγχειρήματα αγώνα που κινούνται στο πλαίσιο των
κοινωνικών-ταξικών αγώνων.
Όλα τα παραπάνω αποτυπώνονται αναλυτικά και στις
τρεις ακόλουθες ανακοινώσεις που κυκλοφορήσαμε:
.
Την Κυριακή 30 Δεκέμβρη, όπως είχαμε σχεδιάσει,
και με τη στήριξη αρκετών αλληλέγγυων συλλογικοτήτων προχωρήσαμε από τις 9πμ σε
απεργιακό αποκλεισμό του πολυκαταστήματος public (στο Σύνταγμα)
και των βιβλιοπωλείων Ιανός (στη Σταδίου) και Παπασωτηρίου (στην Πανεπιστημίου).
Στις 12.00 και με τη βροχή να είναι ιδιαίτερα δυνατή από πολύ νωρίς, ξεκίνησε
πορεία από την αρχή του πεζόδρομου της Ερμού (Σύνταγμα) με
δυνατό παλμό περνώντας ανάμεσα από καταστήματα που ήταν ανοιχτά. Μέσω
Ευαγγελιστρίας και Κολοκοτρώνη η πορεία έφτασε στην οδό Αμερικής μεταξύ
Ελευθερουδάκη και Attica, όπου ακολούθησαν συμπλοκές με τις αστυνομικές δυνάμεις
που παρατάχθηκαν μπροστά από το Attica και που επιτέθηκαν προκλητικά στην
πορεία. Οι προκλήσεις και οι συμπλοκές συνεχίστηκαν και επί της Πανεπιστημίου,
όπου αναρίθμητες αστυνομικές δυνάμεις κύκλωσαν την πορεία σε ένα σχέδιο
κατατρομοκράτισής μας και περιορισμού της δράσης μας. Η πορεία συνεχίστηκε προς
τον Παπασωτηρίου (Πανεπιστημίου) και την Πολιτεία και άλλα βιβλιοπωλεία και μέσω
Σόλωνος και Ιπποκράτους κινήθηκε κατά τις 13.30 προς το κατάστημα Μετρόπολις
(Σταδίου), όπου επίσης πραγματοποιούνταν αποκλεισμός από απλήρωτους
εργαζόμενους-απολυμένους [για σχετ. ενημέρωση βλ. εδώ: http://ergazomenoimetropolis.blogspot.gr . Καθ’ όλη τη
διάρκεια της πορείας και μέχρι τις 14.30 περίπου συνεχιζόταν και το απεργιακό
μπλόκο στον Ιανό. Στις 15.00 ακολούθησε απεργιακό φαγοπότι με ζωντανή
μουσική και ανταλλακτικό παζάρι βιβλίου μέσα στη στοά του βιβλίου.
Επιχειρώντας να κάνουμε μια πρώτη
αποτίμηση της όλης κινητοποίησης, θωρούμε ότι ήταν καίρια και εύστοχη,
τόσο ως προς τα ζητήματα που έθετε, όσο και στην υλοποίησή της μέσα από τις
δράσεις που έγιναν. Δράσεις που απέτρεψαν μια Κυριακή πλήρους υποταγής και
κατανάλωσης και την εμπότισαν με τα στοιχεία της ανυπακοής και της συλλογικής
αντίστασης, της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας. Και σίγουρα ενόχλησε όσους
πρόκειται να επωφεληθούν από τέτοιου είδους μέτρα. Και είναι δεδομένο ότι
θα συνεχίσουμε σε αυτήν την κατεύθυνση, ως τμήμα των συνολικών
μας αγώνων.
Ωστόσο, όπως όλοι γνωρίζουμε, μια απεργία στον
ιδιωτικό τομέα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Παρόλο που η επίθεση που δεχόμαστε
λαμβάνει τέτοιες διαστάσεις και πλέον πρέπει να είναι καταφανές σε όλους το που
το πάνε οι κυρίαρχοι, οι υποκειμενικοί όροι για την κινητοποίηση των εργαζομένων
δεν είναι και οι πλέον ευνοϊκοί. Σε μια περίοδο που το να απεργεί κανείς
ισοδυναμεί με επιβολή αντιποίνων και απειλών από τα αφεντικά ή ακόμα και
απολύσεων (βλ. πχ απολύσεις στο Σ/Μ Αρβανιτίδης), θα πρέπει να δυναμώσουμε την
αλληλεγγύη και την συντροφικότητα στους αγώνες μας και στις εστίες αντίστασης
που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε. Για εμάς παραμένει ένα διαρκές
στοίχημα η όσο το δυνατό μεγαλύτερη συμμετοχή συναδέλφων μας στην απεργία και σε
όλες τις σχετικές συνελεύσεις και κινητοποιήσεις μας. Και είναι αυτή, η
μαζικότητα της απεργίας, παράλληλα με τη συνολική συνειδητοποίηση του ρόλου μας
ως εργαζόμενοι, που θα μπορεί να φέρει νίκες (…και όχι μόνο στο μέτωπο της
κυριακάτικης αργίας).
Επίσης, ιδιαίτερα σημαντική υπήρξε για
εμάς και η ευκαιρία που είχαμε για ακόμα μια φορά να συμπράξουμε με άλλα
συλλογικά υποκείμενα αγώνα. Από την μία, η συνεισφορά των αλληλέγγυων
συλλογικοτήτων, τόσο σε επίπεδο συμμετοχής, όσο και σε επίπεδο ανταλλαγής
σκεπτικών κι εμπειριών αγώνα, ήταν καθοριστική για την όποια επιτυχία της όλης
δράσης. Αλλά και από την άλλη, μέσα από τέτοιες αγωνιστικές συμπράξεις, πέρα από
την όποια ενίσχυση σε όρους αριθμητικούς και εύρους της δράσης, επιτυγχάνεται
και μια σημαντική ενίσχυση της δράσης σε όρους περιεχομένου και σε όρους
προοπτικής που ανοίγεται για τον συνολικό αγώνα μας. Κι έτσι, θα συνεχίσουμε την
απεύθυνσή μας προς όλες αυτές τις δυνάμεις, αναμένοντας μια ακόμα μεγαλύτερη
ανταπόκριση, για περαιτέρω κοινές δράσεις τόσο στο ζήτημα της κατάργησης της
κυριακάτικης αργίας, όσο κι ευρύτερα.
Στο πλαίσιο αυτό καλούμε όλες τις
συλλογικότητες που στήριξαν τις απεργιακές κινητοποιήσεις της Κυριακής 30/12 και
όλες όσες ενδιαφέρονται σε μια συζήτηση απολογισμού των κινητοποιήσεων αυτών και
διερεύνησης της συνέχισης τους, την Παρασκευή 11/1, στις 6μμ, στα γραφεία
μας.
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια
Λόντου 6, Εξάρχεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου